پدید آورنده جهان

 

هیچ جزئی از این جهان خود به خود و بدون علت موجود نمی شود، مجموعه جهان آفرینش نیز از این قانون کلی و عمومی مستثنی نمی تواند باشد، بنابراین باید برای مجموع جهان نیز پدید آورنده ای باشد که خداپرستان از او تعبیر به خدا می کتند، زیرا جایی که انسان نتواند باور کند که خانه ای خود به خود و بدون معمار بنا شود چطور می تواند باور کند که کاخ با عظمت خلقت خود به خود موجود شده باشد، و در جهانی که انسان نتواند یاور کند چراغهای یک خیابان خودبخود پیدا شده چگونه می تواند پیدایش آفتاب و ماه و ستارگان را به تصادف و اتفاق نسبت دهد، و در صورتی که گردش چرخ نخ ریسی پیر زن، بدون گرداننده معقول نباشد، گردش زمین و سایر کرات منظومه شمسی نیز خود به خود معقول نخواهد بود.

 

برگرفته از:

کتاب ارزشمند حضرت آیت الله سید هاشم حمیدی حفظه الله

درس­ های فطرت یا زیربنای عقاید اسلامی، ص23 و 24

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: